BAKARA-152

"BAKARA Suresi" için, toplam 1 sonuç arasından 1 - 1 arası sonuçlar

<<<<<2/BAKARA-152>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ

Fezkurûnî ezkurkum veşkurû lî ve lâ tekfurûn(tekfurûni).

Öyle ise Beni zikredin ki Ben de sizi zikredeyim. Ve Bana şükredin ve Beni inkâr etmeyin.

1.	fe	: o halde, öyle ise
2.	uzkurû-nî	: beni zikredin
3.	ezkur-kum	: ben sizi zikrederim (zikredeyim)
4.	ve uşkurû	: ve şükredin
5.	lî	: bana
6.	ve lâ tekfurû-ni	: ve beni inkâr etmeyin (ni'metlerimi inkâr edip küfürde olmayın)

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Şükür ve küfür beraber zikredilmiş âyet-i kerimenin içinde:

76/İNSÂN (DEHR)-3: İnnâ hedeynâhus sebîle immâ şâkiren ve immâ kefûrâ(kefûren).

Muhakkak ki Biz, onu (Allah'a ulaştıran) yola hidayet ettik. Fakat o, ya (Allah'a ulaşmayı diler) şükreden olur, ya da (Allah'a ulaşmayı dilemez) küfreden olur.

Doğumundan itibaren insan dalâlettedir. Dalâlette olanların kalpleri mühürlüdür:

45/CÂSİYE-23: E fe reeyte menittehaze ilâhehu hevâhu ve edallehullâhu alâ ilmin ve hateme alâ sem’ihî ve kalbihî ve ceale alâ basarihî gışâveh(gışâveten), fe men yehdîhi min ba’dillâh(ba’dillâhi), e fe lâ tezekkerûn(tezekkerûne).

Hevasını kendisine ilâh edinen kişiyi gördün mü? Ve Allah, onu ilim (onun faydasız ilmi) üzere dalâlette bıraktı. Ve onun işitme hassasını ve kalbini mühürledi. Ve onun basar (görme) hassasının üzerine gışavet (perde) çekti. Bu durumda Allah'tan sonra onu kim hidayete erdirir? Hâlâ tezekkür etmez misiniz?

Küfürden ve dalâletten kurtulmak için Allah'a ulaşmayı dilemek gerekir. O zaman kalbin mührü açılarak, kalbin içine îmân girer. Böylece kişi küfür üzere olmaktan kurtulur, mü'min olma şerefine ulaşır, şükredenlerden olur. Allahû Tealâ hem Dehr (İnsan) Suresinin 3 hem de Bakara Suresinin 152. âyet-i kerimelerinde şükürle küfrü karşı karşıya dizayn etmiştir.

Şükür, küfrün tam zıddıdır. çünkü mutluluğu yaşayanlar, huzura adım adım yürüyenler, o duydukları huzurun karşılığında Allah'a hamdedeceklerdir, şükredeceklerdir. Ama kâfirler, hiçbir zaman Allah'a şükretme gereği duymayacaklardır. Allah'a ulaşmayı kalplerindeki küfür sebebiyle dilemeyecekler ve bu yüzden gidecekleri yer cehennem olacaktır.

Burada bir hususa daha işaret ediyor Allahû Tealâ. Zikir müessesesi, kişiyi hergün biraz daha Allah'a şükreden bir pozisyona getirir. Kişi mü'min olmadıkça, küfürden kurtulmadıkça ne kadar zikrederse etsin, kalbinde hiçbir şey gerçekleşmez. Allah'a ulaşmayı dileyenler ancak onlar şükredenlerden olurlar. ve şükür, onların davranış biçimlerini teşkil eder.

2/BAKARA-152

Bismillâhirrahmânirrahîm

İmam İskender Ali Mihr	:	Öyle ise Beni zikredin ki Ben de sizi zikredeyim. Ve Bana şükredin ve Beni inkâr etmeyin.
Diyanet İşleri	:	Öyleyse yalnız beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
Abdulbaki Gölpınarlı	:	Artık siz de anın beni, anın da ben de anayım sizi. Nankörlüğü bırakın da şükredin bana.
Adem Uğur	:	Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
Ahmed Hulusi	:	O hâlde beni zikredin (anın - düşünün) ki sizi zikredeyim. Şükredin bana (değerlendirin beni), sakın küfretmeyin (hakikatiniz ve varlığın hakikati olduğumu inkâr etmeyin).
Ahmet Tekin	:	O halde zikirle, şükürle, ibadetle, dinimi, şeriatımı anlatarak beni anın ki, ben de size lütfumla muamele yapayım. Bana şükredin, bile bile beni inkâr ederek, ihsan ettiğim nimetlere nankörlük etmeyin.
Ahmet Varol	:	Şu halde beni anın ki ben de sizi anayım ve bana şükredin, bana karşı nankörlük etmeyin.
Ali Bulaç	:	Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım; ve (yalnızca) Bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin.
Ali Fikri Yavuz	:	O halde siz, bana itaat ve ibadet ederek beni anın ki, ben de sizi mağfiretimle anayım. Nimetlerime şükredin de nankörlük yaparak küfre varmayın. (Beni ve nimetlerimi inkâr etmeyin.)
Bekir Sadak	:	Artik Beni anin, Ben de sizi anayim; Bana sukredin, nankorluk etmeyin. *
Celal Yıldırım	:	O halde anın Beni, anayım sizi; şükredin Bana ve sakın nankörlük etmeyin.
Diyanet İşleri (eski)	:	Artık Beni anın, Ben de sizi anayım; Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Diyanet Vakfi	:	Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
Edip Yüksel	:	Beni hatırlayın ki ben de sizi hatırlayayım. Bana teşekkür edin; nankörlük etmeyin.
Elmalılı Hamdi Yazır	:	o halde anın beni, anayım sizi ve şükredin de bana nankörlük etmeyin
Elmalılı (sadeleştirilmiş)	:	O halde anın Beni, anayım sizi; Bana şükredin, nankörlük etmeyin!
Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2)	:	O halde beni anın, ben de sizi anayım. Bana şükredin de nankörlük etmeyin.
Fizilal-il Kuran	:	O halde siz beni hatırlayın ki, ben de sizi hatırlayayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
Gültekin Onan	:	Öyleyse (yalnızca) beni anın. Ben de sizi anayım. Ve yalnızca bana şükredin ve (sakın) küfretmeyin.
Hasan Basri Çantay	:	Öyle ise siz beni (taatle, ibâdetle) anın, ben de sizi (sevab ile, mağfiretle) anayım. Bir de bana şükredin, bana nankörlük etmeyin.
Hayrat Neşriyat	:	Öyle ise beni (ibâdetle) zikredin ki, (ben de) sizi (rahmetimle) yâd edeyim; ve bana şükredin fakat bana nankörlük etmeyin!
İbni Kesir	:	Öyleyse Beni zikredin ki, Ben de sizi anayım. Bir de Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Muhammed Esed	:	Öyleyse Beni anın ki, Ben de sizi anayım; Bana şükredin ve Beni inkar etmeyin.
Ömer Nasuhi Bilmen	:	Artık Beni zikrediniz ki Ben de sizi zikredeyim ve Bana şükrediniz, Bana nankörlükte bulunmayınız.
Ömer Öngüt	:	Öyleyse siz beni zikredin ki, ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Şaban Piriş	:	Beni zikredin ki ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Suat Yıldırım	:	Öyleyse siz Ben’i zikredin ki Ben de sizi anayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
Süleyman Ateş	:	Öyle ise beni anın ki, ben de sizi anayım; bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Tefhim-ul Kuran	:	Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım; ve (yalnızca) bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin.
Ümit Şimşek	:	Siz Beni anın ki, Ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın nankörlük etmeyin.
Yaşar Nuri Öztürk	:	Anın beni ki, anayım sizi. Şükredin bana, sakın nankörlük etmeyin!