BAKARA-143

<<<<<2/BAKARA-143>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

Ve kezâlike cealnâkum ummeten vasatan li tekûnû şuhedâe alen nâsi ve yekûner resûlu aleykum şehîdâ(şehîden), ve mâ cealnâl kıbletelletî kunte aleyhâ illâ li na’leme men yettebiur resûle mimmen yenkalibu alâ akibeyh(akibeyhi), ve in kânet le kebîreten illâ alellezîne hedallâh(hedallâhu) ve mâ kânallâhu li yudîa îmânekum innallâhe bin nâsi le raûfun rahîm(rahîmun).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Allahû Tealâ sahâbeyi diğer insanların üzerine hayırlı bir ümmet kılmıştır. Vasat kelimesinin buradaki mânâsı, sadece tarafsız bir şahit değil, faziletli, başkalarının emrinde olan, başkalarına hizmet götüren, başkalarını mutluluğa ulaştırandır.

Peygamberlerin olduğu dönemlerde insanlar doğruları peygamberlerden (nebîlerden) öğrenmişlerdir. Peygamberlere tâbî olmayanlar ise atalarından gördükleri yanlış bir dîn eğitimi üzerinedirler. Ve onların herşeyi ne kadar yanlış bildiklerine şahit olmaktadırlar.

Peygamber Efendimiz (S.A.V) ve O'na tâbî olanlar, etraflarına tebliğde bulunuyorlardı. Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e, sahâbe tâbî oldu. Sahâbeye tâbiin tâbî oldu. Tabiine tebe-i tâbiin tâbî oldu. Ondan sonra gelen 4. nesil, 3. nesl'e, 5. nesil, 4. nesl'e tâbî oldu. Tâbiiyet müessesesi hep devam etmektedir.

Sahâbe, tebliği kabul edip Allah'ın yoluna girenlere ve münafıklara şahitti. o gün devrin şahitleri sahâbeyse, bugün de Allah'ın resûl'ü, devrin İmamı mehdi resûl'e tâbî olanlar, devrin şahitleridir.

Allahû Tealâ'nın kıbleyi Mescid-i Aksa'dan Mescid-i Haram'a çevirmesini münafıklar kabul etmediler. "Topukları üzerinde dönenler" oldular. Onlar, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e tâbî olmuşken vazgeçtiler. Sadece peygamberler zamanında değil, peygamber olmayan bütün resûllerin devresinde de, onlara tâbî olanlar ve sonra topukları üzerinde dönenler (tâbiiyetten vazgeçenler) olmuştur. kalplerindeki mühür Allahû Tealâ tarafından açıldıktan ve kalplerinin içine îmân yazıldıktan sonra caydıkları için, onların kalplerindeki îmân alınmıştır. Bir insanın îmânının zayi olması, kaybolması budur.

Allahû Tealâ, her devirde mutlak olarak küfür karanlıklarına geri dönen insanlardan bahsetmektedir. Bakara-143 bu açıdan, kalpte yazılı olan îmân kelimesinin işaretlerinden bir yenisini bizlere vermektedir.

2/BAKARA-143

Bismillâhirrahmânirrahîm