BAKARA-14

<<<<<2/BAKARA-14>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ

Ve izâ lekûllezîne âmenû kâlû âmennâ, ve izâ halev ilâ şeyâtînihim, kâlû innâ meakum, innemâ nahnu mustehziûn(mustehziûne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

İnsan şeytanlar, cin şeytanlar ve şeytan şeytanlar olmak üzere 3 grup şeytan türü vardır. Bunların hepsine birden tagut diyor, Kur'ân-ı Kerim. Aslında insan olan ama Allah'ın yolunda değil de şeytanın yolunda olanlar, başka insanları da şeytanın yoluna ulaştırmak için gayretle çağıranlara "insan şeytanlar" diyor Allahû Tealâ. Bu âyet sefih olan insanların sadece akılsız olmalarını değil, aynı zamanda iki yüzlü olduklarını da vurgulamaktadır. Onların hepsi münafıklardır.

Münafık; düşünceleri başka, davranışları başka olanlardır. Bunların durumları Maide-41 ve Fetih-11'de verilmektedir:

Ey Resûl! Ağızlarıyla îmân ettik deyip, kalpleri îmân etmeyenlerden küfürde yarışanlar seni üzmesin. Ve yahudilerden dinleyenlerin bir kısmı, sana gelmeyen başka bir kavme yalan söylemek için dinleyenlerdir. Kelimeleri sonradan yerlerinden kaydırıp, değiştirirler ve: “Eğer size bu verilirse o zaman onu alın, eğer (böyle) verilmezse o taktirde kaçının.” derler. Ve Allah, kimin fitne içinde kalmasını dilerse, artık sen, onun için Allah'tan bir şeye asla mani olacak değilsin. İşte onlar öyle kimselerdir ki Allah, onların kalplerini temizlemeyi dilemez. Onlar için, dünyada bir rezillik vardır, ahirette de onlara “büyük azap” vardır.

Araplardan muhallefunlar (geride kalanlar), sana: “Mallarımız ve ailelerimiz bizi meşgul etti. Artık bizim için mağfiret dile.” diyecekler. Onlar, kalplerinde olmayanı dilleri ile söylüyorlar. De ki: “Eğer Allah, size bir zarar veya fayda dilerse, bu taktirde sizin için Allah'tan (gelen) bir şeye kim mani olabilir (fayda veya zararı önleyebilir)? Hayır (öyle değil), Allah yaptığınız şeylerden haberdardır.”

Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e onlar da tâbî olmuşlar, önünde diz çökmüşler, el öpmüşler, "lâ ilâhe illallah muhammeden resûlallah" demişler ama âmenû olmamışlar, Allah'a ulaşmayı dilememişlerdir. Hiçbir zaman ruhları vücutlarından ayrılıp Allah'a doğru yola çıkmamıştır. Hiçbir zaman mü'min olmaları, Allah'ın evliyası olmaları mümkün değildir. Ve hayatları boyunca küfürde kalacak olan bu zavallı insanlar, sahâbeyi aldatmaya çalışanlardır. Ve burada iki yüzlülükleri çok açık bir şekilde ortaya konmuştur. Allah'ın yolunda olmayanlarla beraber oldukları zaman "biz sizinle beraberiz" derler; sahâbeyle beraber oldukları zaman da "biz sizinleyiz, biz de sizin gibi âmenûyuz, biz de mü'min olduk" derler. Böyle bir iddiaları olduğunu Allahû Tealâ açık açık söylemektedir:

Araplar: “Biz âmenû olduk.” dediler. (Onlara) de ki: “Siz âmenû olmadınız (Allah'a ulaşmayı dilemediniz). Fakat: “Teslim olduk.” deyin. Kalplerinize (içine) îmân girmedi. Ve eğer Allah'a ve O'nun Resûlü'ne itaat ederseniz (Allah'a ulaşmayı dilerseniz), amellerinizden bir şey eksiltmez. Muhakkak ki Allah, Gafur'dur, Rahîm'dir.”

Bir insan âmenû olmasa ama tövbe etse, dış davranışı bunu gerektirdiği için İslâm dairesinin içinde kabul edilir. Öldüğü zaman onun cenaze namazı kılınır. Allah'a ulaşmayı dileyen kişinin iç davranışı ise kişiyi hedeflere götürür. İç davranış, iç düşünce sistemi, o kişi mürşidine ulaştığı zaman 7 tane şahit tarafından tespit edilir.

Böyle bir olay hiçbir zaman münafıklar tarafından gerçekleştirilemez. Çünkü hiçbirisi Allah'a ulaşmayı dilemezler. Ve ne yazık ki bugün İslâm âleminin büyük kısmı insan ruhunun Allah'a ölmeden evvel ulaşmasının Allahû Tealâ tarafından üzerlerine 12 defa farz kılındığının şuurunda değillerdir. Ve böyle olduğu için de dünya üzerinde İslâm ülkelerinde, Allah'ın yoluna girmek usül haline gelmemiştir. İslâm ülkelerinde, Allah'ın yoluna girmek usül haline gelmemiştir.

2/BAKARA-14

Bismillâhirrahmânirrahîm