ÂLİ İMRÂN-175

<<<<<3/ÂLİ İMRÂN-175>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

إِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

İnnemâ zâlikumuş şeytânu yuhavvifu evliyâehu, fe lâ tehâfûhum ve hâfûni in kuntum mu’minîn(mu’minîne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

"İşte düşmanlar sizin için toplandı. Onlardan korkun." diyenler, ancak şeytanlardır. Kendi dostlarını ölümle korkuturlar. Nitekim gördük ki bundan evvelki âyetlerde, sahâbe korkmuyor. Sahâbe böyle bir cevabı aldıkları zaman ancak îmânları artıyor, Allah'a güvenleri artıyor. Allahû Tealâ diyor ki:

Ve gevşemeyin ve mahzun olmayın! Eğer mü'min iseniz, üstün olan sizsiniz.

Eğer Allah size yardım ederse, o zaman sizi yenecek yoktur. Ve eğer sizi yardımsız (yüz üstü) bırakırsa, ondan sonra size kim yardım eder. Öyleyse mü'minler, Allah'a tevekkül etsinler (Allah'a güvensinler).

Allah'ın bütün ni'metleri, bu güven duygusuna sahip olan insanlara ulaşır. Bütün peygamberleri, Allah'a en çok güvenenlerdir. Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘e diyorlar ki:

"Sen bu Ay'ı ikiye bölebilir misin, o zaman biz sana tâbî olalım?" Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘in cevabı:

"Hayır, ben bölemem;ama Rabbime dua ederim. Eğer uygun görürse O, mutlaka böler. Söz veriyor musunuz bana, eğer Allahû Tealâ Ay'ı ikiye bölerse bana tâbî olacağınıza?"

"Söz veriyoruz." diyor, Mekke kâfirleri ve Allahû Tealâ, Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘in talebini kabul ediyor ve Ay'ı ikiye bölüyor. Ama "Bu bir sihirdir." diyerek tâbî olmuyorlar.

Peygamber Efendimiz (S.A.V) öylesine Allah'a güveniyordu ki; O neyi isterse Allah'?n mutlaka gerçekleştireceğinden emindi. Hz. İsa, denizin en çok dalgalandığı noktada Allah'a güveniyor, Allah'tan müsadeyi alıyor ve denize: "Dalgalarını bitir. Sulh ve sükûna dönüş." diyor. Ve Allahû Tealâ denizi sakin hale getiriyor. Arkasında Allah'a olan güveni var. Hz. Musa, denizin kıyısına vardığında Allah'ın bir mucize vücuda getireceğinden emin ve Allahû Tealâ, denizi ikiye ayırıyor. Hz. Musa'ya ve O'nun arkadaşlarına yol açıyor. Ve karşıya geçtikleri zaman arkalarından takip etmekte olan firavunun ordusu üzerine Allah denizi kapatıyor ve suda boğuluyorlar.

Herşey, Allah'a güven duymanıza bağlı. O'na ne kadar güvenirseniz, o kadar kesin sonuç alırsınız. İşte burada Allahû Tealâ'nın sözü, Allah'a duyulan güvenle birlikte sonuç geliyor. "Eğer gerçek mü'minler iseniz, korkmayın onlardan." Neden? "Çünkü siz gerçek mü'minler iseniz, Bana tevekkül ediyorsunuz, Bana güveniyorsunuz, demektir bunun mânâsı. Öyleyse onları mutlaka yenerim." diyor, Allahû Tealâ. "Siz değil, Ben yenerim." diyor. "Bütün dünya düşmalarınızla beraber olsa, Ben sizinleysem;Ben yenerim." diyor.

Allahû Tealâ her zaman gâlip. Herşeyi yaratan O olduğuna göre, "Ol!" dediği herşey anında vücuda geldiğine göre aksi mümkün değildir. Öyleyse kâfirlerden korkmayın. Mü'min iseniz Allah'a güvenin, tevekkül edinki ancak mü'minler Allah'a tevekkül edenlerdir. Allah'ı kendilerine vekil tayin edenlerdir. Öyle bir îmânla inanırlar ki;işte Allah, mucizeleri, kerameti onlar için vücuda getirir. Başkalarının "olmaz" dediği şeylere onlar "olur" diye baktıkları için ve kesin bir îmânın sahibi olarak baktıkları için, Allah onları vücuda getirir.

Ne zaman bu güvenin sahibi olmuşsa sahâbe, kendilerinden 3 kat, 5 kat fazla olan düşmanı yenmişlerdir. Allah, yenmeyi istediği taktirde mutlaka yenerama istemesi için savaşa girecek olanların, o tevekkülün, o îmânın sahibi olması lâzımdır. Allah'a güven duyması lâzım. "Biz mü'miniz. Öyleyse bu savaştan, şartlar ne olursa olsun, gâlip çıkacak olan mutlaka biziz." demeleri lâzımdır. Bunu dedikleri zaman mutlaka savaşı kazanırlar.

3/ÂLİ İMRÂN-175

Bismillâhirrahmânirrahîm