ÂLİ İMRÂN-159

<<<<<3/ÂLİ İMRÂN-159>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

Fe bimâ rahmetin minallâhi linte lehum, ve lev kunte fazzan galîzal kalbi lenfaddû min havlike, fa’fu anhum vestagfir lehum ve şâvirhum fîl emr(emri), fe izâ azamte fe tevekkel alâllâh(alâllâhi), innallâhe yuhibbul mutevekkilîn(mutevekkilîne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Bu âyet-i kerime Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘in vasıfları hakkında bize önemli ipuçları verir: "Sen onlara hoşgörülü davrandın, yumuşak davrandın, tolerans sahibi olarak davrandın ama bunu Allah'ın rahmetiyle başardın."

Ne demek istiyor Allahû Tealâ? "Sen, daimî zikrin sahibisin. Gönderdiğimiz rahmetle, senin nefsinin kalbindeki öfke afeti, kin afeti, intikam afeti, nefret afeti hep yok oldu. Onun için onlara hep sevgiyle, yumuşak ve toleranslı, hoşgörülü olarak davrandın. Bunun sebebi, sana gönderdiğimiz rahmetin, sende vücuda getirdiği temizliktir. Allah'tan aldığın rahmetle bunu başardın. O rahmet senin kalbindeki bütün âfetleri temizledi, yok etti. Onlar olmayınca da senin bunu başarman, tabiatıyla mümkün oldu. Şâyet onlara kaba davransaydın, onları huzursuz edecek, üzecek davranışlarda bulunsaydın, onlar senin çevrenden dağılır giderlerdi. O halde onlar sana yanlış davranırlarsa da, sen onları affet. Onlar için mağfiret dile."

Sahâbe gibi davranmayan, Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘i üzecek davranışlarda bulunanlar, Allah yolunda en güzel davranışları gösteremeyenler, yanlışlıklar yapanlar, Allah'ın emirlerini, yasaklarını çiğneyenler için: "Sen onları affet, onların günahlarını affetmemiz için Bizden mağfiret dile." diyor.

Neden buradaki mağfiret? Bu günahları işleyenler de Allahû Tealâ'dan af diliyorlar, Peygamber Efendimiz (S.A.V) de af diliyor ama Allahû Tealâ iki talebi birden kabul edip onların günahlarını sevaba çevirmiyor. Onların günahlarını affediyor. Çünkü sevaba çevirmiş olsaydı, hata işleyenlerin kazandıkları dereceler, Allah'ın emirlerini yerine getirenlerden fazla olacaktı. O zaman bir haksızlık doğacaktı. Mürşidinize ulaştığınız gün, önünde diz çöküp tövbe ettiğiniz zaman, eğer siz Allah'a ulaşmayı dileyen biriyseniz, Allahû Tealâ mutlaka bütün günahlarınızı sevaba çevirir.

Onlar öyle bir iradenin sahipleridir ki; Allah hakkında ne kadar yalan söylerlerse söylesinler, o insanlar onları dinlemezler. Mutlaka Allah'ın mürşidine ulaşmak konusunda kalplerinde muhteşem bir talep vardır. Allah'a ulaşma talebini Allahû Tealâ onlarda, mürşidlerine karşı duydukları kinin, nefretin yok olmasını temin etmek üzere şekle bağlamış ve onların kalplerindeki irşad makamından nefrete sebebiyet veren hicab-ı mestureyi almıştır; nefret, sevgiye dönüşmüştür. O insanlar, başkalarından mutlaka üstün kılınacaklardır.

Allahû Tealâ burada Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘e:

"Azmettiğin zaman, artık Allah'a güven, Allah'a tevekkül et ve bil ki; seni azmettiren Allah'tır, onu mutlaka gerçekleştirecektir. İnsanlar hangi standartlarda buna mani olmaya çalışırsa çalışsın, sen vazgeçmeyeceksin." diyor.

3/ÂLİ İMRÂN-159

Bismillâhirrahmânirrahîm