ÂLİ İMRÂN-148

Bismillâhirrahmânirrahîm

فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

Fe âtâhumullâhu sevâbed dunyâ ve husne sevâbil âhireh(âhireti), vallâhu yuhibbul muhsinîn(muhsinîne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Nisa Suresinin 125. âyet-i kerimesi "Kimdir muhsin?" sorusunun cevabını ulaştırıyor bizlere:

Ve hanif olarak Hz. İbrâhîm'in dînine tâbî olmuş ve vechini (fizik vücudunu) Allah'a teslim ederek muhsin olan kimseden, dînen daha ahsen kim vardır. Ve Allah, Hz. İbrâhîm'i dost edindi.

Dînde ahsen demek, nefslerinin temizliğinde ahsen olan değil; muhsindir. Çünkü muhsin olmanın son noktasında olsalar bile nefslerinde karanlıklar var. Tam daimî zikre ulaşmamışlar ama fizik vücutlarını Allah'a teslim etmişler. Fizik vücutları, Allah'ın tüm emirlerini yerine getiren, yasak ettiği hiçbir fiili işlemeyen bir özellik taşır. Burada Allahû Tealâ'nın ifadesi açık: Hem dünya hem de ahiret sevabı onlar tarafından kazanılmış durumda. Allahû Tealâ Kur'ân-ı Kerim'de buyuruyor ki:

Böylece (hacca ait) ibadetlerinizi (ve kuralları) tamamladığınız zaman, artık atalarınızı zikrettiğiniz gibi, hatta daha kuvvetli bir zikirle Allah'ızikredin. Fakat insanlardan kim: “Rabbimiz bize dünyada ver.” derse, ahirette onun bir nasibi yoktur.

Ve onlardan (insanlardan) kim: “Rabbimiz bize dünyada hasene (güzellik ve iyilikler) ver ve ahirette de hasene (güzellik ve iyilikler) ver. Bizi ateşin azabından koru.” derse...

İşte onlar ki, onların, kazandıklarından (kazandıkları derecelerden dolayı) nasibi vardır. Ve Allah, hesabı çabuk görendir.

İşte burada Allahû Tealâ o âyetin naziresini yapıyor. Hem sevabı hem de ahiret sevabı verdiğini söylüyor. İki ni'meti karşılaştırırsak, diğerinde iki tür insandan bahsediliyor. Haram para kazanmak ve o parayı Allah'ın yasak ettiği yerlerde harcamak, onlar için normal bir olaydır. Bunun neticesi cehennem olur. Onların ahirette bir nasibi yoktur.

Bu insanların ötesinde olanlar da Allahû Tealâ'dan hem dünyada hem ahirette hasene istiyorlar. Allahû Tealâ onlara para da veriyor. Allah'tan, parayı nasıl kullanacaklarını soran bu insanlar, Allah'ın emrettiği biçimde bu parayı kullanan insanlardır. Parayı helâl kazandıkları için hasene ile beraber kazanmışlardır.

Hasene, pozitif derecelerdir. Allahû Tealâ, insanların kazançlarını ve kayıplarını ifade ederken hasenat ve seyyiat kullanır. İşte Furkan Suresinin 70. âyet-i kerimesi:

Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir).

Allahû Tealâ "hem dünya sevabı hem de ahiret sevabı" diyor. Yani dünyada da ahirette de hasene onlar içindir. İşte o hasene sahiplerinin başlangıç adı, muhsinler; daha sonra ulûl'elbab, daha sonra muhlis, daha sonra salihlerdir.