ÂLİ İMRÂN-57

<<<<<3/ÂLİ İMRÂN-57>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ

Ve emmellezîne âmenû ve amilûs sâlihâti fe yuveffîhim ucûrehum vallâhu lâ yuhibbuz zâlimîn(zâlimîne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Nefsi ıslâh edici amel 2. safhada, mürşide ulaşınca mümkün olabilir. Ondan evvel kişi nefsi ıslâh edici amellerde bulunamaz. Çünkü kalp durumu müsait değildir. Ne kadar zikir yaparsa yapsın, netice değişmez, nefsini tezkiye edemez.

Bir kişi Allah'tan ihsan almadan kendi kendine zikir yapsa hiçbir şey ifade etmez.

1. safhada kişi Allah'a ulaşmayı dilemiş, ihsanları almış ve henüz mürşidine ulaşmamıştır. Bu safhada kişi zikir yaptığı zaman Allah'ın katından rahmetle salâvât göğsüne gelir ve göğsünden açılmış olan yolu takip ederek kalbine ulaşır ama kalbine giremez, çünkü kalbi kişinin mühürlüdür. Yalnız birtek alternatif kalır, sızmak. Rahmetin sızma özelliği vardır. Rahmette öyle bir hassa vardır ki, kalp karanlıklardan ibaret olmasına rağmen gene kalpte tutunabilir. Salâvât taşıyıcıdır. Fazlın tutunabilmesi için ise mutlaka îmân kelimesinin kalpte olmas? gerekir. Îmân kelimesi fazlı etrafına çekecek ve yapıştıracaktır. Bu standartlar altında fazıllar kalpte kalabilir. Böyle bir olay yoksa, fazl için kalpte kalmak hiçbir zaman söz konusu değildir, zaten kalbe fazl giremez de. Rahmet nefsin kalbinde en çok %2 birikir. O zaman kişi huşû sahibi olur. Kalbe giren rahmet kişiyi huşû sahibi kılar. Huşû sahibi olunca Allah'tan mürşidini sorar, Allah mürşidini ona gösterir.

Kişi mürşidine ulaştığı anda kalbin içine îmân yazılır. Bu noktadan itibaren kişi zikir yaparsa, rahmet, fazl ve salâvât isimli, salâvâtla rahmet ve salâvâtla fazl olarak iki grup nur göğse gelir.

İşte bu, Allah'ın emirlerine mutlaka itaat edecek olan, yasak ettiği hiçbir fiili işlemesi mümkün olmayan fazılların, fazilet sisteminin kişinin nefsinin kalbinde yerleşmeye başlamasını ifade eder. Küfür kelimesi orada yoktur. Artık karanlıklar orada tutunamaz, tutunabilen, fazılları kendisine çeken îmân kelimesidir ve fazıllar orada yerleşir. Îmân kelimesinin çekim gücüne kapılan fazıllar devamlı olarak nefsin kalbinde artar. İşte bu amilüssalihattır. Bunlar, nefsi ıslâh edici amellerdir. Bu amellerin neticesinde kişinin kalbinde Allah'ın nurları giderek artar, artar, artar.

Nefsi ıslah edici amellerde bulunanlar, amilüssalihat yapanlardır. Sadece mürşidine ulaşan bir kişi amilüssalihat yapabilir. Böyle bir dizayn içerisinde Allahû Tealâ onların mükâfatlarını kendilerine verecektir.

Allahû Tealâ Furkân suresinin 70. âyet-i kerimesinde kişinin mürşidine tâbî olup îmânı artan mü’min olduğu noktadan itibaren yapmış olduğu amele salih amel diyor. Salih amel kişinin kalbinde aydınlıkları oluşturduğuna göre, burada kişinin kalbine aydınlıkları ulaştıran zikir salih ameldir.

Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir).

3/ÂLİ İMRÂN-57

Bismillâhirrahmânirrahîm