A'RÂF-139

İnne hâulâi mutebberun mâ hum fîhi ve bâtılun mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Âyet-i kerime, Allahû Tealâ'yı bir kenara bırakarak Allah'a şirk koşan, Allah yerine putlara tapan insanlardan bahsetmektedir. Tek Allah'ın dışında başka ilâhlar, başka tanrılar kabul etmek şirktir, Allah'a ortak koşmaktır. İsrail kavminin de gördüğü o diğer kavim, kendi yaptıkları taşlardan putlara tapmakta, onların önünde secde etmektedirler. Peygamber Efendimiz (S.A.V), bu konuda kesin hükmünü vermiştir. Diyor ki: “Benim ümmetimin içinde artık açık şirk olması mümkün değildir. Onlar, biliyorlar ki; Allah tektir, başka bir Allah söz konusu değildir. Sadece Allah'a ibadet edilir. Ama gizli şirkten korkarım.”

Bu âyette bahsedilen açık şirktir. Ve açık şirkin bütün belirtileri vardır. Taştan putlar yapmak, o taşların karşısına geçip ibadet etmek, taşları Allah'ın yerine koymak, taşlara tapmak, putlara tapmak açık şirktir. Ne yazık ki; o insanlar da, şeytanın evvelce kandırdığı atalarının izinden gitmişler ve putlara tapmayı usül haline getirmişlerdir.

İsrailoğullarının puta tapan insanlara: “Taptığınız şey puttur, sizin kendi elinizle yaptığınız şeylerdir. Size hiçbir fayda sağlaması mümkün değildir. Sizi yaratan Allah'a kul olun. Ve aynı zamanda Allah'a ibadet edin. Bu putlara yaptığınız ibadet sizi yalnız cehenneme götürür.” demeleri, onları doğru yola almaları gerekirken, İsrailoğulları onlar tarafından kandırılmışlardır. Onlar, İsrailoğullarına tesir etmişlerdir.

Her devirde bu büyük yanlışlıklar hep olmuştur, olmuştur, olmuştur. Allah tektir. Kim birden fazla Allah'a inanırsa, Allah'a şirk koşmuştur, ortak koşmuştur. Ve bu, kişiyi mutlaka cehenneme götüren çok yanlış bir inanç tarzıdır.

Unutmayın, en büyük düşmanınız, şeytandır! İsrail kavmini de, kısa sürede tuzaklara düşürmüştür. İşte zamanımızda da insanların herbirisi ayrı ayrı dînlerin sahibi olduklarını zannetmektedirler. Oysa ki; Allahû Tealâ'nın indinde ayrı ayrı dînler yoktur. Allah'ın bütün peygamberlerine öğrettiği dîn, hanif dînidir. Bu dînin şartları, Hz. İbrâhîm tarafından çok açık bir şekilde belirtilmiştir. Hanif dîni, iki temel esasa dayanır:

1- Tek Allah'a inanmak ve tek bir toplum oluşturmak. Hem Allah'ın tekliğinde vahdaniyet, hem de Allah'ın yolunda olanların tek bir topluluk husule getirmeleri, herkesin yanyana olması. Birbirinin yanında olan, birbirine karşı olmayan el ele, gönül gönüle, omuz omuza yaşayan bir grup insan...

2- Ruhlarıyla, vechleriyle, nefsleriyle ve iradeleriyle, O taptıkları Allah'a teslim olan insanların oluşturduğu bir toplum.

İslâm dîni, Allah'a teslim olma dînidir. Hz. İbrâhîm de Allah'a ruhunu, vechini, nefsini ve iradesini teslim etti. İsmail (a.s) de aynı şeyi yaptı. Kavminden Hz. İbrâhîm'e tâbî olanlar da aynı şeyi yaptılar. Ve hanif dîni, kâinatın tek dînidir. Hz. Âdem ile başlamış, Peygamber Efendimiz (S.A.V) ve son şeriat kitabıyla noktalanmıştır. İlk peygamber ve ilk insan olan Hz. Âdem, İslâm'ı yaşadı. Bütün peygamberler, resûller ve onlara bağlı olanlar da Hz. İbrâhîm'in hanif dînini yaşadılar.

İnsanların hepsinin mutluluğa ulaşacakları yol, kesin bir şekilde çizilmiştir. Bu yol, hanif dînini işaret eder. Her dilde bu dînin bir karşılığı vardır. Arap dilinde ismi İslâm'dır. Allah'a teslim olma dîni... Hz. İbrâhîm zamanında adı hanifti; gene Allah'a teslim olma dîni... Ruhun, vechin, nefsin, iradenin Allah'a teslimini içeren, bütün kâinatta insanlık tarihi boyunca geçerli olan ve kıyâmete kadar da geçerli olacak olan tek dîn.

Peygamber Efendimiz (S.A.V)'den bu tarafa İslâm âleminin açık şirkten bir endişesi yoktur. Artık açık şirk, İslâm için, geçerli olmasa da gizli şirk, her zaman geçerlidir.