A'RÂF-62

Ubelligukum risâlâti rabbî ve ensahu lekum ve a’lemu minallahi mâ lâ ta’lemûn(ta’lemûne).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Allahû Tealâ, resûllerine açıklama yapmaları için bildirdiği her konu için, "risale" ifadesini kullanmaktadır, çoğulu "risalet"tir. Allahû Tealâ, her devirde bütün kavimlerde, mutlaka resûller beas eder, vazifeli kılar. Ve onların hep insanlara bir şeyler açıklamasını emreder. İşte çağımızda da bütün kavimlerde Allah'ın resûlleri görev almıştır. Hiçbir devrede, herhangibir kavmin resûlsüz bırakılması mümkün değildir. Kendi aralarından, onların dilini konuşan birisi, Allahû Tealâ tarafından mutlaka vazifeli kılınır. O resûl öldüğü zaman yerine yeni birisi tayin edilir.

Hz. Nuh, o devirde bir Nebî Resûl yani Peygamber Resûl'dür. Son Peygamber, Peygamber Efendimiz (S.A.V) olduğu cihetle O'ndan sonra artık peygamber gelmesi mümkün değildir. Huzur Namazı'nın İmamlığı görevini yapacak olan bir resûl, bütün kavimlerdeki resûller arasından Allahû Tealâ tarafından seçilmiştir. Diğer bütün resûller de kendi ülkeleri için risalet görevlerini yapmaktadırlar.

Bu devir hidayet devridir. Bu devirde bütün kavimlerde birden insanların hidayete ermelerini, küllî bir hidayete erişi, gerçekleştirmek üzere bir yeni faaliyet söz konusu olacaktır.

Allahû Tealâ'nın resûllere verdiği bilgileri, onların başkalarına ulaştırmaları, risaletin tebliğidir. Resûl, risaleti Allah'tan alan ve bunu başkalarına tebliğ eden kişidir. Sadece Allah'tan aldığını söyleyebilir, başka bir yetkisi söz konusu değildir. Öyleyse burada resûl kelimesinin dizaynı var.

Kur'ân-ı Kerim öyle demediği halde birtakım insanlar, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'i Son Peygamber olduğu için, aynı zamanda hep Son Resûl zannederler.

Allahû Tealâ diyor ki: “Muhammed, içinizden hiçbir erkeğin babası değildir. Ama O, Peygamberlerin, Nebîlerin Sonuncusu'dur, Mührü'dür, Hatem'ül Enbiya'dır.” (Ahzab-40) “Resûllerin de mührüdür.” demiyor.

Muhammed (A.S), sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası olmamıştır (değildir). Fakat Allah'ın Resûl'ü ve Nebîler'in (Peygamberler'in) Hatemi'dir (Sonuncusu). Allah, herşeyi en iyi bilendir.

“Bütün kavimlerde kıyâmete kadar hep Allah'ın resûlleri var olacak.” diyen Allahû Tealâ'nın böyle bir şey demesi söz konusu olamaz. Bütün dünyada bu konu yanlış bir ilim halinde insanlara ulaşmış durumdadır. Kur'ân-ı Kerim'de, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'den sonra nebî değil, resûl geleceği kesinleştirilmiştir (Ahzâb-7, Âli İmrân-81).

O zaman ki; Biz, nebîlerden onların misaklerini almıştık. Ve senden ve Hz. Nuh'tan ve Hz. İbrâhîm'den ve Hz. Musa'dan ve Meryemoğlu Hz. İsa'dan ve onlardan ağır bir misak aldık.

Ve Allah, nebilerden, "Size kitap ve hikmet verdim. Sonra size, beraberinizde olanı (Allah'ın size verdiği kitapları) tasdik eden bir Resûl geldiği zaman, ona mutlaka îmân edeceksiniz ve ona mutlaka yardım edeceksiniz" diye misak aldığı zaman, "İkrar ettiniz mi (kabul ettiniz mi?) ve bu ağır (ahdimi) üzerinize aldınız mı?" diye buyurdu. (Onlar da): "İkrar ettik (kabul ettik)" dediler. (Allahû Teâlâ): "Öyleyse şahit olun ve Ben sizinle beraber şahitlerdenim." buyurdu.

Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e: “Onlardan misak aldığımız zaman Habibim, senden de almıştık.” diyor. Burada da resûlün, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'den sonra geleceği anlaşılmaktadır.