TEVBE-126

"TEVBE Suresi" için, toplam 1 sonuç arasından 1 - 1 arası sonuçlar

<<<<<9/TEVBE-126>>>>>

Bismillâhirrahmânirrahîm

أَوَلاَ يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ

E ve lâ yerevne ennehum yuftenûne fî kulli âmin merreten ev merreteyni summe lâ yetûbûne ve lâ hum yezzekkerûn(yezzekkerûne).

Ve onlar, senede bir veya iki kere imtihan edildiklerini görmüyorlar mı? Sonra tövbe etmiyorlar (Allah'a yönelmiyorlar) ve onlar zikir yapmıyorlar (Allah'ın ismini ardarda tekrar etmiyorlar).

1.	e ve lâ yerevne	: ve onlar görmüyorlar mı?
2.	enne-hum	: onların, ... olduğunu, olduklarını
3.	yuftenûne	: imtihan ediliyorlar
4.	fî kulli âmin	: her yıl, her senede
5.	merraten	: bir defa, bir kere
6.	ev	: veya
7.	merrateyni	: iki defa, iki kere
8.	summe	: sonra
9.	lâ yetûbûne	: tövbe etmiyorlar (Allah'a yönelmiyorlar)
10.	ve lâ hum	: ve onlar yapmıyorlar
11.	yezzekkerûne	: zikir yapıyorlar (Allah'ın ismini ardarda tekrar ediyorlar), tezekkur ediyorlar

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Allahû Tealâ'nın buradaki tövbeden muradı; kişinin günahlarının affı konusundaki tövbe değil, tâbiiyet tövbesidir.

25/FURKÂN-69: Yudâaf lehul azâbu yevmel kıyâmeti ve yahlud fîhî muhânâ(muhânen).

Kıyâmet günü onun azabı kat kat artar. Ve orada alçaltılmış olarak ebediyyen kalır.

25/FURKÂN-70: İllâ men tâbe ve âmene ve amile amelen sâlihan fe ulâike yubeddilullâhu seyyiâtihim hasenât(hasenâtin), ve kânallâhu gafûren rahîmâ(rahîmen).

Ancak kim (mürşidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazılıp, îmânı artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde işte onların, Allah seyyiatlerini (günahlarını) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir).

25/FURKÂN-71: Ve men tâbe ve amile sâlihan fe innehu yetûbu ilallâhi metâbâ(metâben).

Ve kim (mürşidi önünde) tövbe eder ve salih amel (nefs tezkiyesi) işlerse, o taktirde muhakkak ki o, tövbesi kabul edilmiş olarak Allah'a ulaşır (hayattayken ruhu Allah'a ulaşır).

"Yetûbu" kelimesi de, "metâbâ" kelimesi de, "tâbe" kelimesi de aynı kökten gelmektedir. Tövbe etmek müessesesinin içinde, Allah'a doğru yönelmek de Allah'a doğru gidiş de vardır. Ve Allahû Tealâ bu âyette insanların yılda bir veya iki defa imtihan edildiklerinden bahsetmektedir:

2/BAKARA-155: Ve le nebluvennekum bi şey’in minel havfi vel cûi ve naksın minel emvâli vel enfusi ves semerât(semerâti), ve beşşiris sâbirîn(sâbirîne).

Ve sizi mutlaka korku ve açlıktan ve mal, can ve ürün eksikliğinden imtihan ederiz. Ve sabredenleri müjdele.

2/BAKARA-156: Ellezîne izâ esâbethum musîbetun, kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn(râciûne).

Onlar ki, kendilerine bir musîbet isabet ettiği zaman: “Biz muhakkak ki Allah içiniz (O'na ulaşmak ve teslim olmak için yaratıldık) ve muhakkak O'na döneceğiz (ulaşacağız).” derler.

2/BAKARA-157: Ulâike aleyhim salâvâtun min rabbihim ve rahmetun ve ulâike humul muhtedûn(muhtedûne).

İşte onlar (dünya hayatında Allah'a mutlaka döneceklerinden emin olanlar) ki Rab'lerinden salâvât ve rahmet onların üzerinedir. İşte onlar, onlar hidayete ermiş olanlardır.

Furkan Suresinin 70. âyet-i kerimesinde, "âmenû olma noktası" öyle bir yere getirilmiştir ki; mürşidin önünde yapılan tövbeden sonra nefsi ıslâh edici ameller (zikir) söz konusudur. Bu âyette de Allahû Tealâ, öyle bir tövbeden bahsetmiştir ki; bunun neticesinde kişi zikir yapacak, yani nefsi ıslâh edici amellerde bulunacaktır. Ve "yetûbu" olacak, tövbeleri kabul edilmiş bir şekilde ruhu Allah'a dönecektir.

Bu âyet-i kerimedeki "yetûbune" kelimesi, sadece günahların affını dileme istikametindeki bir tövbeyi ifade etmemektedir. "Yetûbu" kelimesinde Allah'a dönmezler, yani ruhlarını Allah'a ulaştırmak istemezler, tövbe etmemenin ötesinde “Allah'a yönelmezler.” ifadesi de mevcuttur. Bu âyetteki muhteva, günah işleyip de Allah'tan günahların affı tarzında basit bir tövbe değildir. Onun çok daha ötesidir. Münafıkları sahâbeden ayıran gerçek vasıftır.

Allahû Tealâ, Peygamber Efendimiz (S.A.V)'e tâbî oluşu gerektiren gerçek anlamda bir tövbeden bahsediyor. Bütün münafıklar tövbe etmiş görünüyorlar. Bütün sahâbe gibi onlar da Peygamber Efendimiz (S.A.V)'in önünde tövbe etmişler, ama ne yazık ki; etmiş göründükleri gerçek değil sahte bir tövbedir ve ruhları da tabiatıyla Allahû Tealâ'ya doğru yola çıkmaz. "Yetûbu" olmazlar.

Öyleyse tövbe etmek, tâbî olmak ve neticede Allah'a yönelmek.

Allahû Tealâ, Şura Suresinin 13. âyet-i kerimesinde diyor ki:

42/ŞÛRÂ-13: Şerea lekum mined dîni mâ vassâ bihî nûhan vellezî evhaynâ ileyke ve mâ vassaynâ bihî ibrâhîme ve mûsâ ve îsâ, en ekîmûd dîne ve lâ teteferrekû fîh(fîhi), kebure alel muşrikîne mâ ted’ûhum ileyh(ileyhi), allâhu yectebî ileyhi men yeşâu ve yehdî ileyhi men yunîb(yunîbu).

(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh'a vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz. İbrâhîm'e, Hz. Musa'ya ve Hz. İsa'ya vasiyet ettiğimiz şeyi Sana da vahyederek, size de şeriat kıldı. Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah'a ulaşmayı dileme) müşriklere zor geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O'na yöneleni, Kendisine ulaştırır (ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).

Tevbe Suresinin 126. âyet-i kerimesindeki "musîbetlerle" imtihan edildiklerinde insanlar: “Biz muhakkak ki; Allah için yaratıldık, ruhumuzu mutlaka ölmeden evvel Allah'a ulaştıracağız.” derlerse onlar, "yetûbu" olacak olan kişilerdir.

Sahâbe, Allah'a ulaşmayı dilemişler, öyle tövbe etmişler, yetûbu olmuşlar, ruhları Allah'a doğru yola çıkmış, hepsinin ruhu Allah'a ulaşmıştır. Ama diğerleri, böyle bir tövbeyi gerçekleştirmemişlerdir.

Öyleyse böyle bir dizaynda, Tevbe Suresinin 126. âyet-i kerimesi, hem Furkan-70 ve 71 ile, hem Bakara 156 ve 157 ile illiyet rabıtası içindedir.

9/TEVBE-126

Bismillâhirrahmânirrahîm

İmam İskender Ali Mihr	:	Ve onlar, senede bir veya iki kere imtihan edildiklerini görmüyorlar mı? Sonra tövbe etmiyorlar (Allah'a yönelmiyorlar) ve onlar zikir yapmıyorlar (Allah'ın ismini ardarda tekrar etmiyorlar).
Diyanet İşleri	:	Görmüyorlar mı ki, onlar her yıl bir veya iki kere belâya çarptırılıp imtihan ediliyorlar. Sonra ne tövbe ederler, ne de ibret alırlar.
Abdulbaki Gölpınarlı	:	Görmezler mi ki onlar her yıl bir, yahut iki kere musîbetlere uğratılırlar da gene ne tövbe ederler, ne ibret alırlar.
Adem Uğur	:	Onlar, her yıl bir veya iki kez (çeşitli belâlarla) imtihan edildiklerıni görmüyorlar mı? Sonra da ne tevbe ediyorlar ne de ibret alıyorlar.
Ahmed Hulusi	:	Görmüyorlar mı ki onlar her yıl bir veya iki kere deneniyorlar? (Hâlâ) tövbe etmiyorlar; ibret de almıyorlar.
Ahmet Tekin	:	Onlar, münâfıklar, her yıl, bir veya iki defa Rasulullah ile birlikte belâlarla, savaşlarla imtihan edilmelerinden hâlâ bir şey anlamayacaklar mı? Sonra, nifaklarından vazgeçip tevbe ederek, Allah’a yönelmeyecekler mi? Rasulullah’ın yardıma mazhar olup hâkimiyetinin güçlenmesinden, samimiyetsiz davranışlarının sonuçlarından ibret almayacaklar mı?
Ahmet Varol	:	Görmüyorlar mı ki, her yıl bir ya da iki kere imtihan ediliyorlar; sonra yine tevbe etmiyor ve ibret almıyorlar?
Ali Bulaç	:	Görmüyorlar mı ki, gerçekten onlar her yıl, bir veya iki defa belaya çarptırılıyorlar da sonra tevbe etmiyorlar ve öğüt alıp (ders çıkarıp) düşünmüyorlar.
Ali Fikri Yavuz	:	Münafıklar, her yıl bir veya iki kere çeşitli belâlara çarpıldıklarını görmezler mi? Böyle iken, yine tevbe etmezler ve ibret almazlar.
Bekir Sadak	:	Onlar, yilda bir iki defa belaya ugratilip imtihana cekildiklerini gormuyorlar mi? Boyleyken yine tevbe etmiyorlar, ibret de almiyorlar.
Celal Yıldırım	:	Onlar her yıl bir veya iki defa fitneye uğradıklarını görmüyorlar mı ? Sonra da tevbe etmiyorlar ve onlar ibret ve öğüt de almıyorlar.
Diyanet İşleri (eski)	:	Onlar, yılda bir iki defa belaya uğratılıp imtihana çekildiklerini görmüyorlar mı? Böyleyken yine tevbe etmiyorlar, ibret de almıyorlar.
Diyanet Vakfi	:	Onlar, her yıl bir veya iki kez (çeşitli belâlarla) imtihan edildiklerini görmüyorlar mı? Sonra da ne tevbe ediyorlar ne de ibret alıyorlar.
Edip Yüksel	:	Her sene, bir iki defa belalarla sınandıklarını görmüyorlar mı? Buna rağmen ne tevbe ediyorlar, ne de öğüt alıyorlar.
Elmalılı Hamdi Yazır	:	Görmezlerde mi ki her yıl bir veya iki kerre fitneye tutulurlar, sonra da tevbe etmezler, ıbret almazlar
Elmalılı (sadeleştirilmiş)	:	Görmüyorlar mı her yıl bir veya iki kez fitneye tutulduklarını? Yine de tevbe etmiyor, ibret almıyorlar.
Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2)	:	Onlar (münafıklar) her yıl bir veya iki kere kendilerinin çeşitli belalara uğratıldıklarını görmüyorlar mı? Böyle iken yine de tevbe etmiyor ve ibret almıyorlar.
Fizilal-il Kuran	:	Onlar her yıl bir iki kez sınavdan geçirildiklerini görmüyorlar mı: Buna rağmen ne tevbe ediyorlar ve ne de olup bitenlerden ders alıyorlar.
Gültekin Onan	:	Görmüyorlar mı ki, gerçekten onlar her yıl, bir veya iki defa belaya çarptırılıyorlar da sonra tevbe etmiyorlar ve öğüt alıp (ders çıkarıp) düşünmüyorlar.
Hasan Basri Çantay	:	(Münafıklar) görmüyorlar mı ki onlar her yıl ya bir, ya iki kerre çeşidli belâlara çarpılıyorlar da yine (nifaklarından) tevbe etmiyorlar ve onlar (bundan) ibret de almıyorlar.
Hayrat Neşriyat	:	Doğrusu onlar, her yıl bir veya iki def'a (çeşitli belâlarla) imtihân edildiklerini görmüyorlar mı? Yine de ne tevbe ediyorlar ve ne de kendileri ibret alıyorlar!
İbni Kesir	:	Onlar görmezler mi ki; her yıl bir veya iki kere belalara çarpılıyorlar da yine tevbe etmiyorlar. Ve ibret almıyorlar.
Muhammed Esed	:	Peki, bunlar her yıl bir ya da iki kere denenip sınandıklarını bilmiyorlar mı ki tevbe edip (Allah'ı) anmıyorlar?
Ömer Nasuhi Bilmen	:	Ya görmüyorlar mı ki, onlar her yıl mutlaka bir defa veya iki defa bir fitneye, bir belâya tutuluyorlar da sonra tevbe etmiyorlar. Ve onlar düşünüp ibret de almıyorlar.
Ömer Öngüt	:	Onlar her yıl bir veya iki defa çeşitli belâlara uğratılıp imtihana çekildiklerini görmüyorlar mı? Böyleyken yine de tevbe etmiyorlar, ibret almıyorlar.
Şaban Piriş	:	Onlar, her yıl bir veya bir kaç kez belaya uğratıldıklarını görmüyorlar mı ki tevbe etmiyorlar ve ibret almıyorlar?
Suat Yıldırım	:	Onlar, görmüyorlar mı ki her yıl, bir veya iki kere imtihan ediliyor,çeşitli belalara çarptırılıyorlar da yine nifaklarından dönüş yapmıyor, onlar bundan ibret de almıyorlar.
Süleyman Ateş	:	Kendilerinin her yıl bir iki defa sınandıklarını görmüyorlar mı? Yine de tevbe etmiyor, öğüt almıyorlar.
Tefhim-ul Kuran	:	Görmüyorlar mı ki, gerçekten onlar her yıl, bir veya iki defa belaya çarptırılıyorlar da sonra tevbe etmiyorlar ve öğüt alıp (ders çıkarıp) düşünmüyorlar.
Ümit Şimşek	:	Onlar her sene bir veya iki defa imtihana çekildiklerini görmüyorlar mı? Fakat ne tevbe ediyorlar, ne de ibret alıyorlar.
Yaşar Nuri Öztürk	:	Görmüyorlar mı ki, her yıl bir veya iki kez imtihan ediliyorlar. Hâlâ ne tövbeye yelteniyorlar ne de öğüt alıyorlar.