YÛSUF-50

Ve kâlel meliku’tûnî bih(bihî), fe lemmâ câehur resûlu kâlerci’ ilâ rabbike fes’elhu mâ bâlun nisvetillâtî katta’ne eydiyehunn(eydiyehunne), inne rabbî bi keydihinne alîm(alîmun).

AÇIKLAMA

Bismillâhirrahmânirrahîm

Akaidin dört temel kaidesi vardır:

1. Bütün nebîler, resûldür. (Gerçekten bütün nebîler, resûldür.)
2. Bütün resûller, nebîdir. (Oysaki bütün resûller nebî değildir.)
3. Nebîler kendilerine kitap verilmeyen ve resûllere verilen şeriat kitapları ile hükmeden peygamberlerdir. (Oysaki şeriat kitapları sadece nebîlere verilir.)
4. Resûller kendilerine kitap verilen peygamberlerdir. (Oysaki resûllerin hepsi değil çok az bir kısmı peygamberlerdir.)
   
   İnsanların bilgileri, Kur'ân-ı Kerim'e dayalı olmayan bilgilerdir. Âlimlerin asırlar boyunca yazdıkları kitaplarda bulunan ve zamanımıza kadar ulaşan bilgilerin derli toplu bir halde bulunduğu "akaid" adlı dersin, dört kaidesinden üçü yanlıştır. Sadece biri doğrudur.
   
   Allahû Tealâ, Bakara Suresinin 78. âyet-i kerimesinde emaniyye bilgilerden bahsetmektedir:
   
   
   2/BAKARA-78: Ve minhum ummiyyûne lâ ya’lemûnel kitâbe illâ emâniyye ve in hum illâ yezunnûn(yezunnûne).
   Ve onlardan bir kısmı ümmîlerdir. Onlar (Allah'ın) Kitabı'nı bilmezler, sadece emaniyeyi (kişilerin yazdığı kitapları) bilirler. Ve onlar sadece zanda bulunuyorlar.
   
   Yusuf Suresinin 50. âyet-i kerimesi, çok önemli bir konuya açıklık getirmektedir. Bütün resûllerin nebî olmadığı konusunda kesin bir işaret taşımaktadır. Allahû Tealâ bu âyet-i kerimede, alelâde bir haberciye; firavunun Yusuf'u getirsin diye gönderdiği, mü'min bile olmayan bir adama, Kur'ân-ı Kerim'de "resûl" demiştir.